Majonez z kalafiora

Pilnie potrzebowałam majonezu, ale ulewa za oknem nie zachęcała do wyjścia. Trzeba było sobie radzić inaczej...

Przygotowałam zatem:

- mały kalafior,

- łyżkę musztardy (o dobrym składzie),

- 1/3 szklanki oleju (użyłam rzepakowego ze szklanej butelki),

- sok z 1/2 cytryny,

- sól i pieprz.

1. Kalafior dokładnie umyłam, podzieliłam na różyczki, wrzuciłam na osolony wrzątek (chętni mogą dodać łyżkę cukru), ugotowałam do miękkości, odsączyłam i ostudziłam.

2. Zblendowałam kalafior, musztardę, olej i sok z cytryny. Doprawiłam do smaku solą i pieprzem.

3. Przełożyłam do słoika i wstawiłam do lodówki.

Przyznacie, że wiele pracy nie trzeba... Można też przemycić kalafior ;) Spróbujcie i oceńcie sami. Ja jestem mile zaskoczona tym smakiem.

Przepis pochodzi z kupionej ponad rok temu książeczki "Kuchnia bez glutenu" Fakt Zdrowie.

Na moim blogu znajdziecie również przepis na majonez z fasoli: klik.

Owoce pod pierzynką z kalafiora

W czasach, kiedy w mojej kuchni gościł gluten, lubiłam zapiekać owoce pod kruszonką. Teraz robię to inaczej. Obieram owoce i kroję na mniejsze części, a kruszonkę robię z 2 łyżek startego surowego kalafiora wymieszanego z łyżeczką cynamonu, odrobiną wanilii i soku z cytryny. Po oprószeniu owoców zapiekam wszystko około 30 minut w 180°C. Podaję na ciepło. 

Ps. Kiedy mój syn jadł to danie po raz pierwszy, powiedział: "jestem zachwycony tym smakiem" :) Tym razem było podobnie - bez dokładki się nie obeszło!

Kotlety z kalafiora

Obiad warzywny. A w roli głównej kotlety z kalafiora. Aby je zrobić, należy:

1. umyć kalafior, podzielić na różyczki i ugotować do miękkości (do wody dodaję sól i szczyptę ksylitolu; gotuję około 8 minut, bo ważne jest, żeby nie był rozgotowany),

2. odcedzić i zostawić do ostygnięcia, a następnie rozdrobnić (najlepiej blenderem, ale można też tłuczkiem do ziemniaków),

3. do kalafiora dodać: kilka gałązek drobno pokrojonego szczypiorku, jajko lub 1 łyżkę świeżo zmielonego siemienia lnianego, 1/4 łyżeczki gałki muszkatołowej, sól (do smaku), słodką paprykę (do smaku) oraz 4 łyżki mąki (u mnie kukurydziana),

4. dokładnie wymieszać (ewentualnie obtoczyć jeszcze w mące kukurydzianej) i formować niewielkie kotleciki,

5. smażyć na rozgrzanym tłuszczu (u mnie - masło klarowane) na złoty kolor.

Smacznego :)

Pizza warzywna na cieście z kalafiora

"Logika zaprowadzi Cię od punktu A do punktu B.

Wyobraźnia może zaprowadzić Cię wszędzie".

Albert Einstein

Słowa Einsteina świetnie sprawdzają się w mojej kuchni. Pizza, o której dzisiaj piszę, jest na to najlepszym dowodem. W kuchni bowiem ograniczać może mnie jedynie moja wyobraźnia!

Pizzę tę robiłam już wielokrotnie, przepis spisany na kartkę dawno temu, bez źródła niestety. Zmieniłam jednak kilka rzeczy i teraz brzmi on tak:

- pół kg kalafiora,

- 2 łyżki świeżo zmielonego siemienia lnianego,

- pół szklanki "sera" (jeśli Twoim dodatkiem ma też być ser, przygotuj go więcej, ponieważ pół szklanki potrzebujesz do wyrobienia spodu; o serze, który nie jest serem pisałam tutaj: klik ),

- łyżeczka oregano,

- szczypta soli i pieprzu,

- pół łyżeczki suszonej kurkumy,

- sos pomidorowy,

- dodatki (według uznania; u mnie tym razem: czerwona cebula, brokuł, cukinia, czerwona papryka).

1) Kalafior umyj, podziel na różyczki, odetnij twarde części i porcjami rozdrabniaj w malakserze (jeśli nie masz malaksera, zetrzyj na tarce). Ma powstać coś na kształt ryżu.

2) Zagotuj wodę w garnku i na wrzątek wrzuć rozdrobniony kalafior. Kiedy woda ponownie się zagotuje, zmniejsz ogień i gotuj 10 minut.

3) Na durszlaku połóż gazę i odcedź kalafior. Odciśnij wodę i ostudź.

4) Wymieszaj kalafior z siemieniem, "serem" i przyprawami. Uformuj ciasto o grubości około 1 cm i piecz w piekarniku nagrzanym do 200°C przez 30 - 35 minut. Jeśli ciasto zacznie się rumienić, przykryj je papierem do pieczenia.

5) Posmaruj ciasto sosem pomidorowym, połóż ulubione dodatki i piecz około 5 minut.

6) Jak już zjesz, bierz przykład z żaby ;)

Smacznego!